Blog Listem

25 Şubat 2016 Perşembe

ŞUBAT OKUMALARI







Şubat ayına üç kitap sığdırdım.

Üçü de keyifli kitaplardı.

CAN KIRIKLARI : Yıllar önce Antalya 'da bir kez yapılan ve devamı gelmeyen Tüyap Kitap Fuarı'ndan almıştım.   Araya bir dolu kitap girdiğinden okumayı ertelemistim. Sonra da unutmuşum. 
Kitaplarımı düzenlerken karşıma çıktı. 
Başladığım gibi bitirdim. 

Karin Karakaşlı birbirinden dokunaklı öyküler yazmış . Hepsini ayrı ayrı çok beğendim.  Öykü sevenler için hoş bir okuma olabilir.

***
BENİM OLAĞANÜSTÜ AKILLI ARKADAŞIM : Bir üçlemenin ilk kitabı. 
Üçleme NAPOLİ ROMANLARI diye geçiyor. 
İki çocukluk arkadaşının hayat hikayesini anlatıyor. 

Serinin diğer kitaplarında bu iki kız arkadaşın evlilik ve orta yaş hikayelerine tanık olacağız. Ben diğer iki kitaba hemen başlamadım çünkü üzerinizden uzak, ardarda çok merak etsem de seri kitap okuyamama gibi bir huyum var.  ☺

***
PARİSE SON TREN : Geçen yıldan beri okumak istediğim bir romandı.  2. DÜNYA SAVAŞI sırasında yolu Paris'e düşen bir gazeteci kadının savaş yıllarındaki hayatını anlatıyor. 
Roman kadının 87 yaşındaki hali ve kendine eski işyerinden gönderilen, içinde notları olan bir kutunun açılmasıyla ilerliyor. 
Henüz başlarındayım ama  bu roman beni mutlu eden bir okuma oldu. 
Hafta sonu elimden düşmeyeceği kesin.
Tam da savaş seslerinin ayyuka çıktığı şu günlerde Paris 'e Son Tren çok etkiledi beni.

Daha güzel, huzurlu ortamlarda yeni kitaplarla buluşalım dilerim ve okuma sevgimiz hiç bitmesin. 

Posted via Blogaway


11 Şubat 2016 Perşembe

ACI ÇİKOLATA



Bazı kitapları okumakta gecikiyorum. 

Kitabı alıp kitaplığıma koyuyor sonra da araya başka kitaplar girince okumakta ihmal ediyorum.

Acı Çikolata da böyle oldu.
Evdeki kitaplarımı gözden geçirmesem bu muhteşem kitabı halen okumamış olacaktım ve tabii Tita 'nın mutfak ve hayat hikayesinden mahrum kalmış; çok şey kaybetmiş olacaktım.

Acı Çikolata büyülü gerçeklik üzerine kurgulanmış muhteşem bir roman.

Misal, Tita annesinin karnında yaşadıklarını çok net hatırlıyor, hatta anne karnında ağlarken annesi ağlama seslerini duyuyor. 
Okur olarak böyle bir durumun imkansızlığını bir kenara bırakıp; belki de annesi tarafından çizilmiş makus kaderine ağlıyor diye düşünüyoruz.
Büyülü gerçeklik böyle birşey işte . ☺

Neyse çok uzatmayayım eski bir kitap ve hatta filmi de var.
Ama Acı Çikolata 'yı henüz okumadı iseniz ve hatta Isabel Allende ya da Marquez kitaplarını da seviyorsanız  çok şey kaçırmışsınız demektir. ☺



Posted via Blogaway